jrITservice

Waar de buurman's hulp stopt gaan wij verder

Voetbal archief

09-11-2008 MSC 5 - Alcides 5 uitslag: 2 - 7

Uw verslaggever: Jos Botter, uitslag 2-7
Eindelijk weer eens een helft meegedaan. Het was weliswaar de derde, maar deze hebben we wederom GEWONNEN!!!

Tijdens deze 3e helft is mij verzocht een verslag uit te brengen. Enig excuus vooraf. Ik was er pas 10 minuten na aanvang en heb daarom niet de voorbeschouwingen , tactische woorden van de coach etc. mee kunnen maken. En als je dan als supporter langs de lijn staat eerst een sociaal praatje moet voeren over o.a. het herstel van mijn blessure. Je stelling neemt tussen de vrouwelijke aanhang zoals Anja, Sanne, Yvonne en later Hester, ziet dat het voetbal van MSC niet vlekkeloos verloopt is het begrijpelijk dat er niet met een VERSLAGGEVERSOOG naar de wedstrijd wordt gekeken. Voeg daarbij één Alcides supportster die Arjan en Henk-Jan pas na de wedstrijd in het vizier kregen èn dat er naast de tot nu toe vaste schrijvers Arjan en Jacob NIEMAND bereid gevonden werd tot het schijven van een stukje, dan ook nog onze literair vakkundig begaafde Jan S. ontbrak, volgt hieronder hetgeen wat ik wel heb kunnen waarnemen, gelukkig gevoed door een kladpapiertje met tijdstippen van het scoreverloop.

Alcides was vanaf het begin stevig aan het drukken tegen onze verdediging. Pas na ca 15 minuten resulteerde dit in een eerste serieuze kans, welke maar net werd naast geschoten. Even mazzel voor ons maar 5 minuten later werd toch de 0-1 aangetekend. Het was Alcides dat overwegend het sterkste spel liet zien. Toch na een half uur spelen ging DOUWE op zijn alom bekende en gevreesde wijze links op avontuur en als Douwe zij buik goed voorover laat hellen weet hij een snelheid te ontwikkelen die geen navolging kent. Zo dus ook deze keer en liet hij op ongeveer rand 16-meter een vlammend schot los welke de Alcides goalie, mede door de gladheid van het veld en bal niet wist te klemmen, de bal schoot onder hem door en werd bij de tweede paal binnen gegleden door de attent reagerende Henk-Jan. 1-1 dus. Even veerde de MSC-aanhang aan de lijn op, maar onze hoop op een gunstige uitslag was slechts van korte duur. Slechts 2 minuten later werd het 1-2, volgde er een kort verbaal intermezzo tussen Bert en Josca in de hoop iedereen weer op scherp te zetten, echter in de 39e minuut werd de ruststand bepaald op 1-3. Dit na een indraaiende bal bij de eerste paal, waar onze rechtsback stond geparkeerd, die de bal liet lopen voor Will en die op zijn beurt daardoor verrast werd en waarover we niet meer zouden praten, toch?

De thee.........Marco eruit (en waarschijnlijk nu eens wat langer tijd nemend voor zijn blessure), Jacob erin, meer wissels niet aanwezig. (NB ook Jarno in de lappenmand na een hartzak ontsteking, ff schrikken vorige week, maar hopelijk weer snel terug, beterschap!) Tja, de 2e helft, wat valt daar over te zeggen, als na 5 minuten de 1-4 valt. Een gelopen wedstrijd dan. In de 56e minuut valt Smittie van het 4e in voor Henk-Jan. In de 59e minuut liet Arjan, Yvonne even schrikken toen hij "neerging" en geblesseerd leek te geraken aan zijn knie, maar gelukkig na enig pijn verbijten weer door kon spelen. In minuut 65 viel de 1-5, 5 minuten daarna konden we weer even iets terug doen en wederom was het DOUWE die door het midden goed doorging, maar vlak voor de 16 werd onderuit gehaald. Géén penalty, zoals de meesten dachten, maar goed waargenomen door referee EZAU een vrije trap gegeven. Dezelfde Douwe ging eerst even bijna in een spagaat (niet weer proberen Douwe, want dat lijkt mij een onmogelijke opgave), hij deed weer snel even een paar stapjes terug en legde de bal listig in de linker benedenhoek, de Alcideanen in vertwijfeling achterlatend. Om het verhaal maar af te sluiten. Alcides scoorde in minuut 75 en 84 (een hele mooie via onderkant lat) en liet uw verslaggever in deceptie achter. Strompelend begaf hij zich naar de kantine, werd ook nog eens in de steek gelaten door de spelersvrouwen die allen "huns weegs" gingen en stortte zich op de drank en bitterballen. Dat had weer als gevolg dat hij zich thuis te laat aandiende voor het middagmaal, maar wèl de spirit had om bovenstaande impressie uit zijn "pen" te laten vloeien.

Conclusie: verliezen doet altijd pijn en dubbel wanneer dat tegen Alcides gebeurt. Laat dat NIET weer gebeuren. Toch is de competitie en qua tegenstanders, zo hebben wij in de 3e helft geconstateerd, interessanter op geworden. We kunnen nog steeds winnen wanneer we er met z'n allen 100% voor strijden in die wedstrijden waar dat nodig is. Natuurlijk...hebben jullie een gevoelig verlies geleden door o.a. mijn beenbreuk, maar dat moet juist een extra impuls geven......Ook aan onze coach kan het niet liggen, die moet ook werken met de beschikbare spelers en hij doet dan ook een oproep uit te zien naar enige versterking, aangezien de spoeling wel erg dun aan het worden is!

Dit was mijn eerste (en enige bijdrage) volgende keer iemand anders!
Jos Botter